XII Festiwal Muzyczny im. Wojciecha Kilara LUSTRA MITOLOGIA I MORZE KONCERT INAUGURACYJNY
Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej
Matthijs Koene / fletnia Pana
Marzena Diakun / dyrygentka
CLAUDE DEBUSSY
Preludium do Popołudnia fauna
HANNA KULENTY
Ad-umbro na fletnię Pana i orkiestrę
CLAUDE DEBUSSY
Morze
Od świtu do południa na morzu (De l’aube à midi sur la mer)
Gra fal (Le Jeu de vagues)
Rozmowa wiatru z morzem (Le Dialogue du vent et de la mer)
Koncert rozpoczynający XII edycją Festiwalu będzie spotkaniem z muzyką twórców, których dzieła, wykraczając poza to, co określone i nazwane, sięgają najgłębszych rejonów emocji
i wyobraźni.
Claude Debussy – jeden z najważniejszych reformatorów muzyki przełomu XIX i XX wieku – jako nieodrodne dziecko fin de siecle’u – porzucił utrwalone przez romantyzm schematy, by stać się poetą dźwięku; piewcą zapisanej w nim tajemnicy. Jego Preludium do Popołudnia fauna (1891-1894), zainspirowane poematem Mallarmégo, otwiera nową epokę w historii muzyki. Ten krótki, pozbawiony dramatyzmu, za to pełen subtelnej zmysłowości utwór ukazuje oniryczny świat mitycznych stworzeń. W czarownym gaju pełnym wspomnień i ulotnych wrażeń muzyką włada niepodzielnie intuicja i wyobraźnia.
W La Mer (1903-1905) mistrz „niewyrażalnego” sięga po temat bardzo sobie bliski, stając wobec żywiołu bezkresnego, nieokiełznanego, pełnego sprzeczności. W tryptyku inspirowanym własnymi oceanicznymi podróżami oraz obrazami Hokusai Debussy „odmalowuje” morze w serii dźwiękowych wrażeń, przywołujących kolejno odbijające się w tafli wody światło, zapierający dech taniec fal i dramatyczne starcie z wiatrem. W tej muzyce barwa, dynamika, rytm i napięcie zdają się nieustannie falować – tworząc obraz zjawiskowy, poruszający i pełen metafizycznej głębi.
Z kolei współczesna kompozytorka Hanna Kulenty w Ad-Umbro (2021) zaprasza nas do swojego niezwykłego świata dźwiękowego surrealizmu. Dzięki połączeniu nietypowego instrumentu solowego, jakim jest fletnia Pana, z brzmieniem orkiestry symfonicznej, tworzy przestrzeń zbudowaną na dychotomii światła i cienia. Dźwięk porusza się między planami czasowymi, zmienia tempo i charakter, zaskakuje, hipnotyzuje, emocjonalnie angażuje. To muzyka, która wymyka się logice i rozumowi, zabierając słuchacza w nieoczywistą podróż w głąb czasu, emocji i podświadomości.
